به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛ شهید حسینعلی معماری بالاجاده، فرزند علی اصغر یکم اردیبهشت ۱۳۴۷ در روستا ولاغوز از توابع شهرستان کردکوی متولد شد. پدرش کارگر و مادرش خانه دار بود.

دوران کودکی را در دامان والدینش به خوبی سپری نمود سپس به سن هفت سالگی رسید و در مدرسه ابتدایی روستایشان ثبت‌نام کرد. پس از سپری کردن این دوران به خاطر یکسری مشکلات و همچنین نداشتن علاقه به تحصیل علم درس و مشق را رها کرده و دوشادوش پدر برای تامین اقتصاد خانواده مشغول کار و تلاش شد تا اینکه به سن نوجوانی رسید.

اخلاق و رفتاری خوب و مهربان داشت هیچ وقت سعی نمی‌کرد که با حرف‌هایش کسی را ناراحت کند. سعی می‌کرد با آرامش حرف بزند و همه او را به خاطر اخلاقش دوست داشتند. اخلاقش به گونه‌ای بودکه اگر کسی یکبار با او برخورد می‌کرد شیفته او می‌شد.

با رسیدن به سن جوانی با وجود هنوز به سن مشمولیت نرسیده بود به خاطر علاقه‌ای که به امام داشت به ندای او لبیک گفته و برای دفاع از کشورش عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد از طریق ارتش ثبت نام نمود او را برای آموزشی به میاندوآب بروند به مدت دو ماه در آنجا بود.

سپس به غرب کشور و سومار اعزام شده پس از رشادت‌ها و دلیری‌های بسیار چندماهی گذشت مرتب از طریق نامه با خانواده در ارتباط بود.

برادر شهید نقل می‌کند: تا اینکه بعد از مدتی که نامه نیامد پیگیر شدیم و خبر دقیقی پیدا نکردیم و به دلیل اینکه مادرم خیلی ناراحت و دلواپس بود تصمیم گرفتم به غرب کشور و سومار رفته و قضیه را پیگیر شوم.

وقتی به آنجا رسیدم متوجه شدم برادرم ۲۴ ساعت است که شهید شده هر چه تلاش کردم که برادرم را به محل سکونتمان برای تشییع جنازه ببرم قبول نکردند و گفتند: پس از شرایط مناسب خودمان پیکر شهید را خواهیم فرستاد.

در نتیجه تصمیم گرفتم من هم آنجا بمانم و فردای آنروز با جسد به تهران و سپس به سپاه کردکوی منتقل شدیم. شهید را یک شب در سپاه کردکوی نگه داشتند و من آمدم خانواده را کم کم برای تشیع جنازه فردای آن روز آماده کردم.

آری برادرم در بیست و سوم فروردین ۱۳۶۷ در منطقه سومار بر اثر ترکش خمپاره به سرو صورتش به شهادت رسیده بود پیکر مطهرش را پس از تشییع جنازه‌ای با شکوه در گلزار شهدا کردکوی به خاک سپردند.

انتهای خبر/